Przejdź do treści

Bydgoszcz Love Galeria zdjęć Bydgoszczy

Muzeum Farmacji Bydgoszcz

Wyjątkowe miejsce, warto obejrzeć.

Muzeum farmacji w Bydgoszczy. Wyjątkowe miejsce przy ulicy Gdańskiej 5 w Bydgoszczy. Muzeum Farmacji w Bydgoszczy powstało w 2003 roku, w 150. rocznicę założenia apteki Pod Łabędziem przez aptekarza Constantina Augusta Mentzla.

Jedna ze stu atrakcji w Bydgoszczy

Większość zbiorów muzeum (łącznie 7000 eksponatów) stanowi dawne wyposażenie apteki „Pod Łabędziem” lub pochodzi z kolekcji twórcy Muzeum – Bartłomieja Wodyńskiego. Zbiory pochodzą głównie z zachodnich ziem Polski i terenu dzisiejszych Niemiec, zaś pozostała część to dziedzictwo byłego Królestwa Kongresowego, zachodnich guberni zaboru rosyjskiego lub Galicji. Ekspozycja muzeum obejmuje m.in.

Laboratorium galenowe (jedyne w Polsce) – miejsce, w którym wytwarzano leki i preparaty z surowców roślinnych, zwierzęcych i mineralnych, według ściśle określonych przepisów, zamieszczonych w dawnych receptariuszach. Zachowało się ono w stanie niemal nie zmienionym od czasu swego powstania wraz z przyrządami do wytwarzania maści (w tym 70-letnia maszyna), tabletek, czopków, nalewek i syropów (większość z nich działa do dziś). Jednym z ciekawszych okazów jest tabletkarka firmy Fritz Kilian z 1905 roku.

Zielarnia – znajdują się tu narzędzia aptekarskie, używane w przeszłości do produkcji leków ziołowych: noże do ziół, moździerze i bogata kolekcja wag. Na ścianach wiszą XIX-wieczne ryciny Jana Harasimowicza, wyobrażające pracę dawnych aptekarzy, a na półkach i regałach stoją zabytkowe naczynia laboratoryjne: szklane kolby, probówki, menzurki, infuzorki, kamionkowe perkolatory, filtry, puszki i wyciskarki do ziół, porcelanowe i kamionkowe butle na wodę destylowaną. Są tu również XIX-wieczne zielniki oraz dyplomy medyczne.

Biblioteka muzealna – znajduje się tu ponad 5000 woluminów poświęconych farmacji i medycynie oraz ich historii. Można również oglądać sto starodruków medycznych, z których najstarszy wydano we Frankfurcie w 1566 roku oraz cenne rękopisy (m.in. z 1681 i 1713 roku). Źródło: Wikipedia